Klik op de foto's voor een groter beeld
Leo Divendal foto's |
Johan Breuker tekeningen |
In Galerie de Kapberg in Egmond aan den Hoef is tot en met zondag 14 november 2004 een expositie te zien van foto's van Leo Divendal en tekeningen van Johan Breuker.
De foto's die Leo Divendal exposeert maakte hij de afgelopen twee jaar in verschillende streken. Een serie foto's in groot formaat ontstonden in Noord-Italië, in de Po-vlakte en een reeks kleine foto's maakte hij in Mungabe, een klein rivierdorp in Brazilië. In beide reeksen speelt de architectuur een bijzondere rol in het landschap. Het gaat om digitaal bewerkte beelden, met inkten gedrukt. Divendal haalt met deze technieken de scherpte uit de foto's en daarmee uit de tastbare werkelijkheid. In zijn werk streeft hij naar een zekere vaagheid, een "specifieke verstrooiing" zoals hij zelf zegt. In een door hem geschreven tekst geeft hij aan waarom: "In mijn beelden wil ik een verlangen oproepen om er in te vertoeven, door een architectuur van verlangen, door de kleuren, door een zekere dromerigheid. Het is het resultaat van reduceren tot er een andere realiteit ontstaat". Toch is dit proces is niet alleen maar esthetisch, in zijn foto's wordt de soms harde dagelijkse werkelijkheid niet helemaal verbloemd.
De tekeningen van Johan Breuker ontstonden in zijn atelier naar aanleiding van schetsen en fotomateriaal gemaakt in Frankrijk, Noord-Italie en dichter bij huis, in en rondom Haarlem. De tekeningen, in houtskool en pastel, zijn figuratief en verwijzen allemaal direct naar de werkelijkheid van aanwijsbare plekken, vaak tuinen, parken, maar soms ook gewoon een slootje. Over zijn eigen werk zegt Johan Breuker: "Mijn tekeningen gaan over dat vluchtige ogenblik van lichtval, dat moment van intense zuiverheid en ongrijpbaar verlangen vol prikkelende verwachtingen, die sommige plekken bij mij oproepen. Dat is al een oude ervaring die ik ken van vroeger (…). Ook al ben je letterlijk aanwezig in een landschap en sta je er met je neus bovenop, toch ben je altijd bewust van het feit dat je er nooit geheel vat op kunt krijgen." Tekenen is voor hem de beste manier om greep op het landschap te krijgen. Tijdens lange wandelingen gaat hij op zoek naar die hele speciale lichtval, naar dat mysterieuze moment. [DJG]