Persbericht

Expositie: 22 november t/m 21 december 2008


Klik op de foto's voor een groter beeld

Marja Vleugel
grafiek
Paul Stap
ruimtelijk werk
Joyce Ennik
schilderijen, mixed-media

Bijzondere grafiek en onderwater-objecten in De Kapberg

In Galerie De Kapberg is tot en met 21 december het werk te zien van drie kunstenaars. Joyce Ennik en Marja Vleugel met grafiek en Paul Stap met objecten in beschilderd hout.

Paul Stap is een enthousiaste duiker, die gefascineerd is door de wereld onder water vol kleurrijke vissen, zeeslakken, koraal en onderwater vegetatie. Zijn objecten van hout zijn hier zichtbaar door geïnspireerd. Uit een grote voorraad verzameld materiaal, als stukken stam, takken en wortels stelt hij zijn beelden samen op een manier die op boetseren lijkt, want op het eerste gezicht lijkt het keramiek. Alleen de houtnerf die hij hier en daar accentueert verraadt het materiaal. Hij schildert zijn objecten die aan anemonen of zeekomkommers doen denken in zachtblauwe of andere watertinten. Altijd is er wel ergens een verrassend element, in de vorm van een jasje van rode stekeltjes, of een oog dat brutaal naar buiten gluurt.

Joyce Ennik geeft in haar grafiek, die al experimenterend tot stand komt, vorm aan haar eigen illusionaire wereld. Zij maakt gebruik van de polystyreendruk, waarbij een piepschuimplaat met inkt wordt ingerold en afgedrukt. Dat levert grofkorrelige structuren op met rafelige lijnen, kenmerkend voor al haar werk. De serie "Het Gerecht" gaat over het maken van keuze's. De hoofden die op schotels liggen vormen, zo verwoordt zij zelf, de fysieke centra waarin de afwegingen plaatsvinden. Dat Ennik zich in haar grafische techniek niet strikt aan de traditionele regels van de techniek houdt, is ook zichtbaar in de opstelling van haar werk, waaraan een gedekte tafel is toegevoegd. De tafel is als een ruimtelijke prent met ijle rafelige lijnen, door de witte beschildering zich bijna terugtrekkend uit de werkelijkheid.

Marja Vleugel werkt in verschillende grafische technieken, lithografie, etsen en linoleumsnedes. De keuze voor een techniek is zowel bepalend voor het formaat als het onderwerp. De lithosteen is groot en uitnodigend, de kleine etsplaten kiest zij voor meer intieme afbeeldingen. Bij de linoleumsnedes werkt zij bij voorkeur in zwart/wit en niet met grijstonen, waarbij zij zich laat dwingen een duidelijke keuze te maken door simpelweg te gutsen of te laten staan. Sommige thema's als een verlaten landschap, het spel van lijnen, beweging en licht in architectuur of restanten daarvan komen door de jaren heen in haar werk terug. Altijd gaat het haar meer om de sfeer van het thema dan om het thema op zich. Dat is niet alleen goed te zien in grote prenten van bruggen of gebouwen in Berlijn of Boedapest maar ook in de fraaie serie Siamese katten die zij afbeeldt.