Klik op de foto's voor een groter beeld
Liesbeth van Woerden installatie |
Teska Seligmann schilderijen |
Wilma Bosland keramiek |
De kunstenaressen die het werk maakten waar wij de komende zes weken van kunnen genieten in de galerie zorgen voor verrassingen. Appels en water, hangende keramiek en signaalrode olieverf.
De schilderijen die we zien in de tentoonstelling van Teska Seligmann (1956) zijn in te delen bij het abstract expressionisme. Het doet sterk aan Rothko denken. Olieverf op doek met soms enkele onderlagen acryl. Het is vrij abstract met een mooie textuur. Door kleuren niet op het palet te mengen, maar langzaam in lagen op te bouwen op het doek krijgen vlakken diepte en leven. Teska wil dat een schilderij van veraf spannend en uitnodigend is. De toeschouwer moet er met zijn neus bovenop willen gaan staan om alle details te ontdekken. Ze is musicus, altviolist geweest, maar dat gaat nooit over en als musicus slinger je trillingen de lucht in naar de toehoorder. Schilderen is voor haar het op doek zetten van trillingen. Ze is niet bezig met het maken van een mooi schilderij maar kijkt wel of het een goed schilderij is. Het proces van werken aan het schilderij is voor haar belangrijk.
Na het afronden van de docentenopleiding aan de Akademie voor Beeldende Vorming te Amsterdam startte Wilma Bosland (1956) een keramiekatelier in Amsterdam, waar ze lesgeven en eigen werk kombineert. Sinds 2001 werkt ze als keramiekdocent en coördinator beeldend bij Toonbeeld, centrum voor de kunsten te Castricum en ook nog enige jaren bij de Volksuniversiteit te Amsterdam. Keramiek is voor Wilma Bosland een speciale vorm van beeldhouwen met naast vorm, plasticiteit, ruimtelijkheid en expressie nog vele extra beeldende mogelijkheden in de vorm van kleur, structuur en zelfs, als je daarvoor kiest functionaliteit. In haar eigen werk is draaien het startpunt. Klei en het werken daarmee betekent voor haar lichamelijkheid. In haar werk probeert ze dat uit te buiten en te versterken. In de laatste jaren heeft ze een opmerkelijke beelden gemaakt die verwijzen naar het geklede en ongeklede vrouwelijk model. Wat in eerste instantie fascineert in het werk van Wilma is hoe zulke "versteende" (gebakken) materie zó wulps, aanraakbaar en levend kan zijn. Het zijn natuurlijk stilstaande objecten, maar ze bewegen!
Liesbeth van Woerden (1960) werkt niet vanuit één discipline. Er is een idee en daar gaat ze het materiaal bij zoeken, want ze wil ons een verhaal vertellen. Ze probeert in haar werk het mysterie van het "Alledaagse" te vangen en dat weer zo te maken dat er een verrassing ontstaat. Beleving en betekenis worden onder druk worden gezet. Haar installaties, foto's, video's, acties en objecten komen voort uit een fascinatie voor alledaagse verschijnselen. Ze vindt het alledaagse vreselijk en intrigerend tegelijk: ondraaglijke alledaagse sleur en het alledaagse als een geruststellend ritueel. Het alledaagse als een basis. Het alledaagse is overal, altijd en van iedereen; niemand kan er om heen. We worden in de tentoonstelling aan het werk gezet omdat we deel gaan uitmaken van haar installaties. We beleven veranderingen in de taal en gaan door het bekijken van foto´s beseffen dat de wereld soms erg klein is. Als appels en water overal appels en water blijven, waar ook ter wereld.
Galerie De Kapberg, Slotweg 17, Egmond aan den Hoef.
Open op zaterdag en zondag van 13.30 - 17.00 uur en na telefonische afspaak.
Telefoon tijdens openingsuren 072 506 26 45.
Meer informatie: www.galeriedekapberg.nl